POCZEKALNIA

Małgorzata K-N

Blog Klubu Literackiego SAiPKO POCZEKALNIA podobnie jak II odział warszawski SAP zaczął działalność w marcu 2010 roku, czyli mniej więcej pięć miesięcy temu. Przez ten czas rozrósł się i okrzepł. Rozrósł się, gdyż ze stanu początkowego - 7 zarejestrowanych użytkowników w pierwszym miesiącu działalności, jakiś czas temu (w czerwcu?) zrobiło się ich dwukrotnie więcej.

Blogi rządzą się nieco innymi prawami niż strony internetowe i przypadkowe trafienie na bloga jest niemal niemożliwe. Trzeba po prostu o nim wiedzieć, by móc do niego zajrzeć. Ma więc to trochę ograniczeń i przez to trudniej jest rozpropagować umieszczone tam teksty i tematy. Z drugiej jednak strony jest to równocześnie zaleta, gdyż forum staje się przez to na swój sposób elitarne, jest na swój sposób małą enklawą zarejestrowanych osób.

Tak, jak można by przypuszczać, największą aktywnością na blogu wykazała się twórczyni i moderator i zapalona literatka, Maria Kościuszko. Po niej do niedawna brylowała królowa opowiadań, pani Wanda Szczypiorska. Od pewnego jednak czasu ja zaczęłam ją wyprzedzać pod tym względem... Smile

)). Na uwagę zasługuje również aktywność Robin Sona, Beaty i Bartłomieja W.

Analizując dalej zamieszczone statystyki (chociaż wszyscy zainteresowani wiedzą, że liczenie jest niestety jakieś wadliwe, co zakłamuje w pewien sposób wyniki, ale nie umniejsza wartości bloga) możemy się dowiedzieć, że do najczęściej wyświetlanych tematów należą obecnie:

- "Pieczone ziemniaki"
- "Hej, Bartek!"
- "Pan Henryk i tajemniczy Bartłomiej W."
- "Zasuszone kwiaty wspomnień czyli Oko iluzjonu"
- "Scheda"

Jeśli zaś weźmiemy pod uwagę tematy, które mają największą ilość odpowiedzi, to okazuje się, że część z nich się powiela, ale nie wszystkie. Rekordzistą jest bowiem temat, który wzbudził największą aktywność czytelników, a mianowicie chodzi mi o wpis "Jak ładnie nazwać nasz klub?". Pojawia się również wiersz "ten wół to ciało".

Największą aktywność zainteresowanych i zainteresowanych czytelników zanotowano w kwietniu. Pojawiło się wówczas dużo nowych tematów (33) i postów (93).

Po dwumiesięcznej przerwie w maju i czerwcu, gdy nie pojawił się żaden nowy użytkownik, mimo nieznośnych upałów na dworze, w lipcu zarejestrowało się aż czterech nowych użytkowników, co jest bardzo budującym zjawiskiem.

Tyle ciekawego (dla mnie) mogłam wyczytać z nudnej statystyki... Smile

))

Jeszcze, żeby tylko było jakieś miejsce i czas wspólny spotkań (poza realem), bo tak to mijamy się...

Maria

"Jeszcze, żeby tylko było jakieś miejsce i czas wspólny spotkań (poza realem), bo tak to mijamy się..."
Co proponujesz, Małgosiu?
Jakieś miejsce? Poza realem?
Nie bardzo zrozumiałam, Małgosiu.
Ta strona jest chyba miejscem poza realem, zaglądamy tu - każdy kiedy chce i może. Rzeczywiście, rzadko spotykamy się większą grupą.
Może chodzi Ci o takie działanie, jak na portalach społecznościowych? Ja jestem na Facebooku, Wanda zresztą też. Zapraszam innych. Choć bardzo chciałam, żeby i to nasze forum żyło prawdziwym życiem. Bardzo chciałam, na początku, gdy je zakładałam. Mijający czas i efekty (także mojego własnego działania) trochę mnie ostudził.
Chciałam, żeby było to miejsce wymiany myśli, nie tylko "achów i ochów". Wyszło? Na razie chyba jeszcze nie.
Na pewno będą jeszcze różne informacje (byleby we właściwych miejscach zamieszczane). Każdy może inicjować "nowy temat".
A mijać się będziemy, niestety...

Małgorzata K-N

Nie było moim zamiarem krytykowanie strony, tylko swoiste podsumowanie. Początki są najtrudniejsze, jak wiemy.

Miałam na myśli spotkania wirtualne np. w czwartki o godz. 20, czy 21, a może lepiej 19? (Kolacje czwartkowe?) Zawsze to miłe wiedzieć, że jest ktoś oprócz nas, prawda? A oprócz tego, owszem tak często jak się da... Smile

))

No i dobrze byłoby, gdybyśmy kogoś zaprosili do współpracy - literatów, a może tylko czytelników, bo przecież Maria sama tu nie ściągnie nie wiadomo ilu osób, a myślę, że dobrze byłoby rozszerzyć trochę grono osób.

Wanda Szczypiorska

Jestem za. Ja sie na facebooku nie wyznaję. Dla mnie to gigantyczny smietnik. A tu może być coś w rodzaju gadu gadu (zaoszczedzę na bilecie autobusowym)

Małgorzata K-N

Pani Wando,
w takim razie proszę o wypowiedzenie się na temat wyboru dnia i godziny.

Może to nie zastąpi gadu gadu, ale buszowanie po blogu będzie dużo przyjemniejsze. Tak myślę...

Henryk Musa

mijamy się w zyciu. lecz są i miejsca i czas spotkań, odpoczynku po biegu. I wtedy napawamy sie słowem, pięknem. Henryk

Henryk Musa

Czwartki literackie jak u króla Stasia, a teraz u króla Stefana / niemalowanego króla/ i to wszystko w otwocku, mieście z dobrym klimatem. Henryk

Henryk Musa

No i co z tego? P. Henryk zaszył się w Konarzynach i " zmusił" mewę, by pisała za niego. Ale mewa jest zadowolona i juz nie krzyczy głosno, lecz mysli o wierszach...Henryk

Maria

Dobrze mieć mewy na usługach...

Henryk Musa

mewa sa nad morzem, ale i też w Lewinie Brzeskim. Na wiosnę pewnie i do Otwocka zawitają. henryk

Henryk Musa

PROŚBA

mówisz do mnie
- wiersz o Zatoce
swym Mieście napisz
tak ładnie piszesz o Zatoce
i Mieście swym

a ja myslę
że nie umiem pięknie
wierszy o mym Mieście
i Zatoce pisać

myślę
czy to ja straciłem pamięć
czy to mewa swe pióro zabrała

tylko w duszy słyszę Zatoki śpiew
gdy mewa pióro
w ręce me wkłada i pisze