POCZEKALNIA

Henryk Musa

Piękne to, ten toast.Czyli zaproszenie do Kota przyjęłam? Na parę dni przerywam pisanie, bowiem W Konarzynach jest " dziura radiowa, internetowa" i nic nie napiszę.

Henryk Musa

Już jestem. I jestem rozczarowany. I znowu nikt nic nie pisze, a szkoda. No cóż, trzeba obejść się wspomnieniami.................

Henryk Musa

Wspomnienie, wspomnienia, piekniejsze niz sny..............

Henryk Musa

Dzisiaj miałem prozę życia - na budowie gdańskiego oddziału celulozy. papirologia, papierologia i jeszcze raz papierologia. A że rusztowania są nie takie, ze nie zapewniono pracownikom tego co potrzeba, że brakuje tego czy tamtego - to jest nieważne. Ważne - przerób, kas,kasa, kasa. przy okazji EURO jest okazja upomnieć się o kasę dla podwykonawców. Tylko jaki efekt będzie z tego - to tylko krasnoludki wiedzą. Czyli Polsko Ludowa - dokąd zmierzarz ze swym polskim piekiełkiem.

Henryk Musa

Dziś jadę do PUCKA - miasta mego przytulonego do modrej Zatoki, gdzie zawsze śpiewają wiatry i mewy kłócą się w przestworzach.

Henryk Musa

MIASTO

nad Zatoką stoi fara
pod nią miasto w cieniu
odbłyskuje fale Zatoki
uspokaja zmęczone wiatry

miasto stoi od wieków
błyszczą lata i rynek w południe
jak trud rybaków

na mewy krzykliwie kołujące
patrzę stojąc na molo

w przezroczysty poranek
chłodny jak wody Zatoki
niebieskiej jak ptak przelotny
prostując się widzę
nieodległą kosę półwyspu
i czerwone żagle
prześwietlone skrzydłem mewy

z naszego życia
wywodzi się poezja
w prozie codzienności
trudu rybaków

Henryk Musa

MÓJ WIERSZ

życie za mnie napisało
niejeden już wiersz

wiersz, który świeci w mroku
lub zgasł w świetle dnia

mój wiersz
to zaledwie cień
przebrzmiałych akordów dnia

jak żołnierz
wystawiam straż słów
nie piszę, pisze me serce
po bezkresnych przestrzeniach
białych połaci papieru

gdy oglądam się wstecz
widzę czarny szlak słów
które chciałbym wypowiedzieć
a wypowiedziały już je usta świata

Henryk Musa

NASZ SPACER

czuję się czerwoną różą
przytuloną do wazonu
gdy tak idziesz wtulona
do mego boku

myślę o czymś odległym
widząc twoje oczy
są w kolorze wiosennego nieba

twe dłonie chowają się w moich
niby ptaki w gnieździe
zapach wiatru niosąc

i rozumiem twój uśmiech
gdy widzisz nasze serca
wyrosłe z krawędzi
odmienności
zrozumienia

24. 12. 2001r. GDAŃSK

Henryk Musa

  

w wielkiej ciszy
zapada słońce
na ziemi ustaje praca

kończy się
długi dzień majowy

znój ziemi - ziarno
znój nieba – gwiazdy
znój ludzki – pieśń wypoczynku

tylko woda
nigdy niestrudzona
buja, gada, żyje
w tańcach i korowodach
błękitnej toni

Henryk Musa

ZACHÓD SŁOŃCA

słońce zwolna chyli się
ku zachodowi
ciepły dzień dobiega końca

na Zatoką
zawisły pierwsze
strzępki zmierzchu

powietrze przeszywa krzyk mew

chłodny wiatr
niesie orzeźwienie
osadzając na twarzach
przyjemną wilgoć i sól

ciemnolazurowe fale
rozbijają się o brzeg
ścigając się z czasem

Henryk Musa

I znowóż ja. No tak, ktos musi być czemuś winien. A niech tam.Niech bedzie na mnie. Henryk

Henryk Musa

MIASTO

nad Zatoką stoi fara
pod nią miasto w cieniu
odbłyskuje fale Zatoki
uspokaja zmęczone wiatry

miasto stoi od wieków
błyszczą lata i rynek w południe
jak trud rybaków

na mewy krzykliwie kołujące
patrzę stojąc na molo

w przezroczysty poranek
chłodny jak wody Zatoki
niebieskiej jak ptak przelotny
prostując się widzę
nieodległą kosę półwyspu
i czerwone żagle
prześwietlone skrzydłem mewy

z naszego życia
wywodzi się poezja
w prozie codzienności
trudu rybaków

Henryk Musa

PIĘKNO I EROTYKA DNIA

Piękno –
buntownicze imię
jak poezja -
to zwycięstwo nad trawą i deszczem

Erotyka –
triumf marzenia nad naturą
jest schronieniem ducha poezji

w świecie bezpiecznej przystani
epoki kosmicznej

jest w nas samych
jak drobny okruch stali
ciśnięty przez człowieka
w twarz wszechświata

Samotność -
dni kapiące jak woda
z niedokręconego kranu
odmierzane posiłkami
powrotami
codziennym zabieganiem
przepływających jak leniwe
puchate obłoki

Henryk Musa

MIŁOŚĆ I KWIAT

Miłość
to nieblaknący fiołek

Bluszcz
rozrastający się w ciemnościach

Świat
kapryśnie poruszanym oddechem

Świat jak tchórz
dybiący na życie
tkane pajęczyną losu

To
Miłość i kwiat

Henryk Musa

Czekam Kasiu zgodnie z obietnicą na Twe "smerfowanie"po Forum