POCZEKALNIA

Henryk Musa

PEJŻAŻ TAMTYCH LAT

pejżaż tamtych lat
w szumie fal żegnałem
wyjeżdżając w świat
plażą oddalał się mój cień

zabrałęm z soba Zatoki spiew
w dłoniach biały piasek
przesiewał się marzeniami

z tamtych dni zatrzymana mysl
widok miasta mego
nie uciekł jeszcze ze zdjęcia lat

czy nie znajdę już cienia miasta mego
w marzeniach z tamtych lat

nie puszcza mnie inne miasto
tam, gdzie ciągnie serce

lecz co innego pragnąć
a co innego porzucic inne miasto
które choć mocna denerwuje
ma swoje wygody

Henryk Musa dla związanych z morzem, Kaszubami

Kasia Nowak

Panie Henryku, ja wprawdzie nie jestem związana ani z morzem, ani tym bardziej z Kaszubami, ale bardzo do mnie przemawia Pański wiersz, bo przypomina mi o moich korzeniach. Dziękuję zatem.

PIOSENKA O SOSNOWCU

Śniło mi się moje miasto
na zawsze utracone.
Jeden mały fragment
- kilka domów.

Uliczki wąskie między nimi
i ogródki przy ścianach
tonęły w mroku
czarnych kadziach.

MOJE MIASTO

Miękki kontur
mego miasta
skryła mgła wspomnień
rozświetlana zbyt
jaskrawo ślepym
okiem pamięci.

Żywe obrazy,
fotografie miejsc
jak zatrzymane
kadry życia
w czasie przeszłym
nie dokonanym - ?

Bo przecież nie jestem
jaskółką, co wiosną
powraca - moje
gniazdo odpadło od
miękkiego konturu
mojego miasta
spowitego mgłą
wspomnień coraz gęstszą - ?

Pozdrawiam, Kasia

Maria

Kasiu, co prawda prowadzisz tu dialog z panem Henrykiem, ale muszę się "wciąć" i napisać Ci, że podobają mi się Twoje wiersze. Ich nostalgiczny wspomnieniowy klimat. Każdy kiedyś spogląda wstecz, za siebie. Widzi tam coś, co zapadło w jego pamięć. I tak nosimy te swoje obrazy, a potem, niekiedy, tak lub inaczej przelewamy na papier. Lubię szczególnie trzecią zwrotkę drugiego tekstu. Ładna metafora z jaskółką. Mam tylko pytanie techniczne - jaką rolę pełnią myślniki i znaki zapytania na końcu każdej zwrotki, wydają mi się zbędne.

Kasia Nowak

Mario, miło mi że zabrałaś głos i jeszcze milej, że trafiam do Twojej wyobraźni moimi słowami Smile

Wiesz, co do myślników, może rzeczywiście ich nadużywam. W wielu moich tekstach się pojawiają jako graficzny równoważnik pauzy, swoistego wyciszenia, bo nie zawsze mam zaufanie do wielokropka. Zmienia się to w wierszach nowszych, na co miały wpływ uwagi także innych odbiorców. Ale właśnie liczę na nie i dziękuję Ci za ten głos.
Kasia

Henryk Musa

Miekki kontur mego miasta skryła mgła wspomnien. Moje miasto, w ktorym się wychowałem, spedziłem dzieciństwo i młodośc to PUCK. Już dawno tam nie mieszkam, ale zawsze do Niego wracam. Miasto moje mnie hołubi, tak jak Nexo Andersena.pisałem już, ze nie lubię pochwał, ale od mego Miasta je zawsze przyjmę . Henryk